“Nalewka” pochodzi od polskiego słowa “nalewać”, lub “nalew”, co nawiązuje do procesu zalewania owoców, ziół, korzeni, itp. alkoholami. Słowo weszło do powszechnego użycia około połowy XIX wieku i występuje wyłącznie w języku polskim na podstawie czego twierdzi się, że nalewka jako gatunek regionalny jest trunkiem typowym i charakterystycznym tylko dla kultury polskiej.

W apteczce każdego polskiego dworku stało kilka gatunków nalewek, a receptury były pilnie strzeżone i przekazywano je sobie z pokolenia na pokolenie w domowych almanachach nazywanych “Silva rerum” (dosł. “Las rzeczy”), często dopiero w testamencie. Na wiek XVIII i XIX przypada złoty okres polskiego nalewkarstwa, czyli właśnie w czasie akcji Pana Tadeusza.